اخیرا0پژوهش های حسابداری مدیریت ویژگیهای منابع و فرآیندهای شرکت را که باعث ایجاد مزیت رقابتی و همچنین عملکردی پایدار میشوند، موردبررسی قرار میدهند. مزیت رقابتی عاملی است که سبب میشود مشتری محصول (کالا و خدمات) یک شرکت را به رقبا ترجیح دهد. درواقع ارزش بیشتر برای مشتری همواره متناظر با مزیت رقابتی برای سازمان است. هدف اصلی سازمان از ایجاد مزیت رقابتی با تکیه بر منابع و قابلیت هایی که در اختیار دارد، رقابت پذیری و دستیابی به موقعیتی ممتاز ازلحاظ عملکردی در بازار است. افزایش ارزش برای مشتریان به منظور دستیابی به مزیت رقابتی، ارتباط نزدیکی با انتخاب دقیق استراتژی شرکت دارد. استراتژی درواقع این مسئله را بیان میکند که چگونه یک واحد تجاری میتواند برای خودش، از طریق تمایز با سایر رقبا، مزیت رقابتی ایجاد کند و چه رهبری هزینه وضعیت بهتری را در عملکرد جاری خواهد داشت . از طرفی هر نوع استراتژی را که سازمانها انتخاب میکنند، ریسکهایی را به همراه دارند. شرکتهایی که از استراتژی رهبری هزینه پیروی میکنند، بهمنظور دستیابی به اقتصاد مقیاس به طور قابل ملاحظه ای در دارایی های ثابت سرمایه گذاری میکنند. این موضوع موجب افزایش اهرم عملیاتی شرکت میشود و حساست سود نسبت به تغییرات فروش را افزایش می دهد. از طرفی وجود نوآوری در استراتژی تمایز، ممکن است موجب شکست یک محصول جدید در بازار شود و یا ممکن است منجر به اثربخش نبودن هزینه های تحقیق و توسعه شود. این عوامل باعث می شود که استراتژی تمایز با ریسک همراه باشد؛ بنابراین، علاوه بر پایداری عملکرد، اضافه ریسکی که از طریق پذیرش هر یک از استراتژی ها به وجود میآید باید موردتوجه قرار گیرد.