بررسی رابطه میان جهت گیری هدف با رضایت زندگی (مطالعه موردی؛ دانش آموزان مقطع پیش دانشگاهی ناحیه سه شیراز)

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه میان جهت گیری هدف با رضایت زندگی در دانش آموزان دورهی پیشدانشگاهی شهر شیراز میباشد. بدین منظور به صورت نمونه گیری خوشه ای مرحله ای 311 نفر دانش آموزان دوره ی پیش دانشگاهی شهرشیراز 150) پسر و 161 دختر) به عنوان نمونه ی پژوهش استفاده انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل دو مقیاس جهت گیری هدف بوفارد و همکاران و رضایت زندگی (هیوبنر، سولدو و والویس ) می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (انحراف معیار و میانگین) و آمار استنباطی (پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان) استفاده گردید. نتایج بیانگر این است که: جهتگیری هدف یادگیری (تسلط) با رضایت زندگی دارای قدرت پیش بینی کنندگی مثبت و معنادار بوده است و تنها برای گروه پسران در پیشرفت تحصیلی قدرت پیش بینی کنندگی معناداری نداشته است. از سویی جهتگیری پرهیز از شکست دارای قدرت پیش بینی کنندگی منفی و معناداری با متغیرهای وابسته بوده است.

Keywords:

جهتگیری هدف , رضایت از زندگی , دانش آموزان