اثر نظام های مختلف کوددهی (زیستی و نانو زیستی) بر رشد، غلظت عناصر، عملکرد پیکره رویشی و اسانس رزماری (Rosmarinus officinalis L.) تحت تنش خشکی
Publish place: IRANIAN JOURNAL OF FIELD CROP SCIENCE، Vol: 49، Issue: 4
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 426
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFCS-49-4_006
تاریخ نمایه سازی: 15 تیر 1398
Abstract:
آزمایشی در سال های 1393-1395 به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل اجرا شد. تنش خشکی در چهار سطح شامل 30، 50، 70 و 90 درصد آب قابل دسترس گیاه به عنوان عامل اصلی و کود در چهار سطح شامل نانوبیومیک، نیتروکسین، میکوریزا و عدم کاربرد کود به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. اثر متقابل سال، تنش خشکی و کود برای کلیه صفات مورد بررسی معنا دار شد. در تیمار آبیاری با 90 درصد رطوبت قابل دسترس و کود نانوبیومیک در سال دوم، بیشترین ارتفاع بوته (75/37 سانتی متر)، تعداد شاخه در بوته (01/47 شاخه)، وزن تر و خشک شاخ و برگ (به ترتیب60/86 و 82/31 گرم در بوته)، عملکرد پیکره رویشی (38/1750 کیلوگرم در هکتار)، درصد نیتروژن و فسفر برگ (35/13 و 742/0 درصد) به دست آمد. بالاترین درصد پتاسیم برگ (07/7 درصد)، درصد اسانس (575/1 درصد) و عملکرد اسانس (22/31 و 93/1716 گرم در بوته/کیلوگرم در هکتار) به تیمار آبیاری با 30 درصد رطوبت قابل دسترس و کود نانوبیومیک در سال دوم تعلق داشت. ترکیبات 1، 8 سینئول، -ترپینئول و لیمونن مهم ترین ترکیبات اسانس گیاه رزماری بودند. تنش خشکی موجب تغییر و کودهای نانوزیستی و زیستی موجب افزایش ترکیبات اسانس رزماری شدند. کود نانوبیومیک نسبت به سایر کودهای زیستی، توانست تنش خشکی را بهتر تعدیل نماید و موجب بهبود رشد، عملکرد پیکره رویشی و اسانس و ترکیبات اسانس رزماری شود. بنابراین، در راستای نیل به اهداف کشاورزی پایدار استفاده از آن جهت بهبود ویژگی های زراعی و بیوشیمیایی رزماری توصیه می گردد.
Keywords:
Authors
رقیه محمدپوروشوایی
دانشگاه زابل- دانشجو
احمد قنبری
هیات علمی دانشگاه زابل
براتعلی فاخری
معاون پژوهشی پژوهشگاه دانشگاه زابل
محمود رمرودی
دانشیار زراعت، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :