تاثیر باکتری های محرک رشد و پیش تیمار اسید سالیسیلیک بر شاخص های جوانه زنی بذر بامیه (.Abelmoschus esculentus L) رقم بسنطی در دمای پایین

به منظور بررسی اثر باکتری­های محرک رشد و پیش­تیمار اسید سالیسیلیک  بر شاخص­های جوانه زنی و رشد گیاهچه بامیه رقم بسنطی در دماهای متفاوت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1393 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف دما (10، 15 و 25 درجه سانتی گراد) و سویه­های مختلف باکتری­های محرک رشد (سویه­های 1، 10، 19 و 150 باکتری­سودوموناس پوتیدا، سویه­های 69 و 159 باکتری­های سودوموناس فلورسنت، تیمار تلفیقی سویه 19 باکتری­ سودوموناس پوتیدا و سویه 159 باکتری سودوموناس فلورسنت و شاهد (بدون تلقیح)) و پیش­تیمار بذر با غلظت­های مختلف اسید سالیسیلیک  (0، 05/0، 1/0، 5/0 و 1 میلی­مولار) بود. در این پژوهش شاخص­های جوانه­زنی و رشد گیاهچه اندازه­گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد که با کاهش دما شاخص­های جوانه­زنی و رشد گیاهچه بامیه کاهش یافت و بهترین دما برای جوانه­زنی بامیه 25 درجه سانتی گراد بود. از سوی دیگر تلقیح بذرها با باکتری­های محرک رشد سبب افزایش معنی­دار شاخص­های جوانه­زنی بامیه در دماهای متفاوت شد. بطوری­که سویه 150  از باکتری سودوموناس پوتیدا و سویه 69 باکتری سودوموناس فلورسنت بیشترین تاثیر را بر ویژگی­های جوانه­زنی تحت تنش دمای پایین در مقایسه با شاهد نشان داد. همچنین پیش­تیمار بذر بامیه با اسید سالیسیلیک  سبب افزایش معنی­دار تمامی صفت­های اندازه­گیری شده بامیه اعم از درصد و سرعت جوانه­زنی، طول ریشه­چه، ساقه­چه، وزن خشک ساقه­چه و گیاهچه، شاخص­های طولی و وزنی قدرت در دماهای متفاوت شد. کاربرد پیش­تیمار با غلظت 1/0 و 5/0 میلی­مولار اسید سالیسیلیک  برای بهبود شاخص­های جوانه­زنی بذر بامیه تحت تنش دمای پایین مطلوب­تر است.

Keywords:

بامیه , بیو-پرایمینگ , جوانه زنی بذر , سرما , هورمون-پرایمینگ