آلکسیتمیا و ادراک تنهایی زنگ خطری برای گرایش دختران به رفتارهای پر خطر

به دلایل چندگانه، رفتارهای پر خطر در سال های اخیر، بین دختران ایرانی افزایش یافته است. رفتارهای پر خطر، سلامت جسمی، روانی و اجتماعی آن ها را به مخاطره می اندازد. هدف از انجام این پژوهش، مطالعه نقش آلکسیتمیا و ادراک تنهایی در بروز رفتارهای پرخطر در دانشجویان دختر بود. پژوهش حاضر، یک پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. به منظور انجام این پژوهش، 530 نفر از دانشجویان دختر که در نیم سال تحصیلی اول 96-95 در مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل بودند، با استفاده از پرسشنامه های الکترونیک (از طریق شبکه های اجتماعی (تلگرام)) مطالعه شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس آلکسیتمیا تورنتو، مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی و مقیاس احساس تنهایی اجتماعی عاطفی برای بزرگسالان دیتوماسو، برنن وبست بود. در پایان، از معادلات ساختاری برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آلکسیتمیا مستقیم و به واسطه ادراک تنهایی بر گرایش به رفتارهای پرخطر تاثیر داشته است. اثر مستقیم و غیرمستقیم آلکسیتمیا بر گرایش به رفتارهای پرخطر مثبت و معنا دار بود. ادراک تنهایی بر گرایش به رفتارهای پرخطر اثر مستقیم داشت که این اثر منفی و معنا دار بود. آلکسیتمیا (مشکل در شناسایی و تنظیم هیجان ها) سبب می شود تا دختران در برقراری تعامل مشکل پیدا کنند و احساس تنهایی حاصل از آن در بروز رفتارهای پر خطر تاثیر بگذارد.

Keywords:

ناگویی هیجانی , ادراک تنهایی , رفتارهای پرخطر و دختران