مدل سازی رشد ترک با استفاده از ترکیب تئوری بدون شبکه ی کمینه ی مربعات گسسته ی هم مکان و تئوری ترک چسبنده و روش فرانمایی
Publish place: Civil Engineering Sharif، Vol: 34، Issue: 3
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 378
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJCE-34-3_001
تاریخ نمایه سازی: 19 تیر 1398
Abstract:
در پژوهش حاضر، روش بدون شبکه ی کمینه ی مربعات گسسته ی هم مکان برای مدل سازی رشد ترک براساس تئوری ترک چسبنده توسعه داده شده است. روش عددی کمینه ی مربعات گسسته ی هم مکان، یک روش بدون شبکه ی واقعی است که مبتنی بر مفهوم کمینه سازی مربعات خطا توسعه یافته است. روش حاضر برخلاف روش های بدون شبکه ی دیگر به هیچ گونه شبکه ی پیش زمینه برای حل معادلات دیفرانسیلی حاکم بر مسئله نیاز ندارد و یک روش بدون شبکه ی واقعی است. در روش مذکور، لحظه ی ایجاد ترک توسط کنترل تنش چسبنده بر جداره ی ترک کنترل می شود و به تدریج با بازتر شدن دهانه ی ترک، میزان تنش مذکور کاهش می یابد و صفر شدن آن به معنی بازشدگی کامل ترک است. برای مدل سازی ناپیوستگی ناشی از ترک در توابع شکل، از روش فرانمایی استفاده شده است. در نهایت، کارایی و دقت روش پیشنهادی با حل مسائل استاندارد و مقایسه ی نتایج حاصل از حل عددی با نتایج تحلیلی و نتایج روش اجزاء محدود نشان داده شده است. نتایج حاصل نشان می دهند که روش پیشنهادی، توانایی قابل قبولی در پیش بینی میدان تنش و تغییرشکل در مسائل حاوی ترک دارد و قادر است مسیر رشد ترک را در مودهای اول (کششی) و دوم (کششی برشی) ترک به خوبی پیش بینی کند. دقت روش بالاست و نسبت به روش های بدون شبکه ی موجود، حساسیت کمتری نسبت به آرایش گره ها در دامنه ی مسئله دارد. در روش عددی کمینه ی مربعات گسسته ی هم مکان، توابع شکل به دست آمده، پیوستگی بالاتری نسبت به روش های دیگر که در آن ها از روش مشاهده یی برای تشخیص ترک استفاده می شود، دارند. همچنین شکل مشتقات معادلات به دست آمده با روش پیشنهادی، ساده تر از شکل نظیر معادلات به دست آمده با روش انکسار برای تشخیص ترک است.
Keywords:
Authors
مجتبی لبیب زاده
گروه عمران ، دانشکده ی مهندسی ،دانشگاه شهید چمران اهواز
حمیدرضا غفوری
گروه عمران، دانشکده ی مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز
سیدمحمدجعفر هاشمی طباطبائی
گروه عمران ، دانشکده ی مهندسی ، دانشگاه شهید چمران اهواز