بستر سازی انسان شناسی صدرایی برای صورت بخشی علم دینی به سبک زندگی

علم دینی به عنوان یکی از منابع شناخت انسانی و به جهت بهره مندی از وحیالهی، حاوی ظرفیتی عظیم برای صورت بندی سبک زندگی افراد و جوامع است. هدفاین پژوهش، بررسی بستر هایی است که انسان شناسی فلسفی به عنوان یکی از مبانیتاثیر گذار در علم دینی، برای شکل دهی به سبک زندگی، فراهم نموده است. در اینراستا، با بررسی نظریات جامعه شناختی و فلسفی -از طریق مطالعه کتابخانه ای-،پژوهش حاضر صورت پذیرفته است.نتیجه تحقیق آن است که بر اساس مبانی انسان شناختی حکمت صدرایی،علم دینی از شش منظر، یعنی به لحاظ روش، ابزار، منبع، غایت، معیار و ساختار،بستری مناسب برای علم دینی ایجاد نموده است تا بتواند سبک زندگی صحیح و سالمرا صورت بخشی نماید. از منظر انسان شناسی صدرایی، روش علم دینی سیر انفسی ،ابزار آن عشق ، منبع آن ادراک انسان کامل ، معیار آن فطرت ، ساختار آن وحدت بخشی و در نهایت نیز غایت آن القاء الله معرفی گردیده است. چنین علمی ظرفیت لازم برای الگوپردازی و صورت بخشی صحیح به سبک زندگی افراد و جوامع راداشته و می تواند سعادت دنیا و آخرت را به ارمغان آورد.

Keywords:

سبک زندگی , علم دینی , انسان شناسی , حکمت متعالیه