امکان سنجی استقرار نظام آموزش مجازی در دانشگاه علوم پزشکی گیلان

آموزش مجازی یک روش آموزش الکترونیکی است که دستیابی به آموزش را برای فراگیران در هر مکانی مهیا می سازد. در دانشگاه علوم پزشکی گیلان نیز استفاده از این روش آموزشی در حال شکل گیری است . این مطالعه به بررسی امکان و عوامل تسهیل کننده و موانع به کارگیری آن در دانشگاه علوم پزشکی گیلان از دیدگاه اعضای هیات علمی، کارکنان ستادی فناوری اطلاعات و دانشجویان علوم پایه پزشکی پرداخته است.تحقیق حاضر، به روش توصیفی از نوع پیمایشی از بهمن 1395 تا شهریور 1396 در جامعه آماری به تعداد 582 نفر شامل 350 نفر اعضای هیئت علمی، 12 نفر کارشناسان ستادی فناوری اطلاعات و 220 نفر دانشجویان علوم پایه پزشکی در یک سال تحصیلی انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه ای محقق ساخته 40 گویه ای بود. داده ها با استفاده از شاخص توصیفی آزمون t تک نمونه ای از طریق نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند. میانگین متغیر شرایط و قابلیت به کارگیری نظام آموزش مجازی 3/30±0/529 و p=0/0001,t=8/78 ، میانگین متغیر زمینه های کاربردی 3/28±0/505 و p=0/0001,t=10/76 و میانگین متغیر امکان به کارگیری نظام آموزش مجازی 3/32±0/439 و p=0/0001,t=11/15 محاسبه شد وضعیت امکان به کارگیری نظام آموزش مجازی ، از لحاظ شرایط و قابلیت، زمینه های کاربردی، عوامل تسهیل کننده در حدمطلوب و عوامل محدودکننده در دانشگاه علوم پزشکی گیلان بالاتر از حد متوسط بود

Keywords:

امکان سنجی , آموزش مجازی , آموزش پزشکی