یکی از چالشهای دراز مدت، مسئله
کیفیت آب ناشی از مواد مغذی کودی و سموم موجود در رواناب اراضی کشاورزی و باغات میباشد. در تولیدات کشاورزی، قسمت اعظم نیتروژن مورد نیاز گیاهان از طریق
کودها تامین میشود. نیتروژن یکی از کودهای اصلی برای فعالیتهای کشاورزی میباشد. از آنجا که این عنصر به حد کافی در خاک وجود ندارد، جهت تامین نیاز گیاهان، کشاورزان مجبور به استفاده از کودهای ازته میباشند. از جمله مهمترین آلودگیهایی که در اثر توسعه کشاورزی به وجود می آید،
آلودگی ناشی از کودهای ازته از جمله
نیترات است. همچنین زهکشهای کشاورزی مقادیر زیادی
نیترات را که شامل ازت موجود در خاک است از پروفیل خاک خارج میکنند.
نیترات به دلیل قابلیت حلالیت بسیار بالا و عدم نگهداشت توسط خاک، در صورت کاربرد زیاد و همچنین آبیاری بیش از حد به راحتی به خارج از ناحیه ریشه حرکت میکند. بنابراین، نفوذ آب به خاک از طریق آبیاری و یا بارندگی، به راحتی نیتراتی را که توسط گیاه جذب نشده باشد به آبهای زیرزمینی منتقل میکند. در نتیجه این فرآیند، غلظت
نیترات در آبهای زیرزمینی مناطق تحت کشت محصولات کشاورزی به سرعت افزایش مییابد. در صورتی که در این مناطق زهکشهای زیرزمینی نصب گردند،
نیترات شسته شده از طریق زهکشهای زیرسطحی به آبهای سطحی انتقال مییابد. در حال حاضر یکی از مهمترین آلاینده ها در آبهای زیرزمینی، نیتروژن محلول به فرم
نیترات است که این
آلودگی به دلیل فعالیتهای شدید کشاورزی و دفع فاضلابهای شهری با سرعت زیادی در حال افزایش میباشد. در این مقاله به بررسی مشکلات
نیترات و حذف
نیترات از محلولهای آبی پرداخته شده است.