بررسی اثر بخشی رفتار درمانی کارکردی بر تنظیم هیجانی تیزهوش

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثر بخشی رفتار درمانی کارکردی بر تنظیم هیجانی و مشکلات رفتاری کودکان تیزهوش در استان تهران در سال 397-1396انجام گرفت. این پژوهش آزمایشی میباشد که با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. در بخش کیفی مضامین استخراج شده از منابع انتخاب شده به کشف مولفه های درمانی منجر شد که شامل تنظیم هیجانات بود. جامعه ی پژوهش در بخش کمی شامل کلیه دانش آموزان مدرسه تیز هوشان منطقه دو تهران بود که در سه ماهه دوم سال 96 در حال تحصیل بودند که از بین آنها76 نفر با ضریب هوشی 20 تا 30 به صورت تصادفی انتخاب و پرسشنامه سبکهای تنظیم هیجان حسنی (1385) را پرکردند، پس از جمع آوری نتایج پرسشنامه، 30 نفری که در این دو پرسشنامه به ترتیب نمرات 30)و بالاتر، 48 پایین تر داشتند ) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش 5 نفر و کنترل 5نفر جایگزاری شدند. گروه آزمایش تحت مداخله با دوره12 جلسهای بسته آموزشی مبتنی بر رفتار درمانی کارکردی قرار گرفتند، پس از مداخله و سه ماه پس از اتمام مداخله آزمودنی ها مجدد به پرسشنامه های تحقیق پاسخ دادند. داده ها بهمنظور بررسی فرضیه های پژوهش توسط آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره تجزیه وتحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها از افزایش معنادار در میزان تنظیم هیجان و کاهش معنادار بر میزان اختلال رفتاری گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل حکایت داشت. یافته های این پژوهش بر کارایی درمان رفتار درمانی کارکردی بر افزایش تنظیم هیجانات و تاکید داشت.

Keywords:

رفتار درمانی کارکردی , تنظیم هیجانی وکودکان تیزهوش