اثربخشی آموزش مولفه های معنوی بر امید و بهزیستی روانشناختی مادران کودکان عقب مانده ذهنی

هدف پژوهش: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مولفه های معنوی بر امید وبهزیستی روانشناختی مادران کودکان عقب انده ذهنی است. روش پژوهش: روش نمونه گیری در دسترس وجایگزینی تصادفی است. آزمودنی های تحقیق 20 تن از مادران کودکان کم توان ذهنی شهرستان عباس آباد بودند که به صورتتصادفی در دو گروه ازمایش و کنترل قرار گرفتند. به منظور انجام پژوهش ابتدا مقیاس امید وبهزیستی روانشناختی بین 100 نفر از مادران کودکان کم توان ذهنی توزیع شد و سپس 20 نفر از کسانی که پایین ترین نمرات را در هر دو مقیاس کسب کردند انتخاب گردیدند بعد از پایان جلسات آموزشی وهمچنین دو ماه بعد از درمان نیز این دو مقیاس اجرا شدند. اموزش مولفه های معنوی به عنوان مداخله در گروه آزمایش اجرا شد اما گروه کنترل مداخلات دریافت نکردند. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کترل) است. ابزار اندازه گیری این پژوهش شامل پروتکل آموزش مولفه های معنوی، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف و پرسشنامه امید اشنایدر است. یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمونو پیگیری نشان داد که اموزش مولفه های معنوی بر امید وبهزیستی روانشناختی مادران کودکان عقب مانده اثرگذار است. بنابراین می توان از آموزش مولفه های معنوی برای ارتقاء امید وبهزیستی روانشناختی مادران کودکان عقب مانده ذهنی استفاده کرد.

اثربخشی آموزش مولفه های معنوی بر امید و بهزیستی روانشناختی مادران کودکان عقب مانده ذهنی Keywords:

مولفه های معنوی , امید , بهزیستی روانشناختی , مادران کودکان عقب مانده ذهنی