تعیین وظایف مدیریت شهری در نظام برنامه ریزی با بسترسازی مناسب پیاده سازی ساختار مدیریت شهری از طریق حوزه نظارت همگانی

تبیین نقش برنامه ریزانه سیستم مدیریت شهری را میتوان در دو قالب روابط برون سیستمی و روابط درون سیستمی مطالعه کرد. درقالب اول روابط مدیریت و برنامه ریزی شهری با نظام عمومی برنامه ریزی در سطوح بالاتر برنامه ریزی، بررسی و مطالعه میشود.مهمترین موضوع قابل توجه در این سطح، ضرورت تامین هماهنگی این سطوح با یکدیگر است. قالب دوم، تهیه برنامه های جامع فیزیکی، اقتصادی، اجتماعی و مالی لازم را برای توسعه کارآمد شهر بعنوان یکی از وظایف سیستم مورد توجه قرار میگیرد. دیدگاه نظری اصلی درتبیین نقش برنامه ریزانه مدیریت شهری، تلفیق و ترکیب مدیریت و برنامه ریزی با یکدیگر است. بسترسازی مناسب فرایند پیاده سازی ساختار مدیریت شهری از طریق حوزه نظارت همگانی می تواند یک عامل مهم در ارتقاء مشارکت شهری، تقویت اعتماد و اطمینان شهروندان به نهاد اجتماعی شهرداری باشد. احساس تعلق شهری و شهروندی از طریق افزایش پارامترهای اعتماد اجتماعی و شعاع آن از مهمترین ابعاد ایجاد حوزه نظارت همگانی نهاد اجتماعی شهرداری است. وجود اجرای مکانیسم انتظارات وتعهدات به عنوان شکلی از دارایی اجتماعی شهروندان و شهرداری در حوزه نظارت همگانی از طریق همکاری و همیاری با این ساختار می تواند به بسط سرمایه اجتماعی این نهاد کمک کند. استفاده از ظرفیت های بالقوه و بالفعل اطلاعات شهروندان را باید نوعی کارکرد موثر در فراهم ساختن رشد مدنیت شهری و تقویت منزلت نهاد اجتماعی شهرداری دانست. اهمیت این نکته از توجه به این موضوع ناشی میشودکه اصولا تکامل مدیریت شهری زاییده تلاشهای انجام شده برای توسعه و بهبود یک روش شناسی موثر و کارآمد مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک در سطوح مادر شهری و شهرداری هاست.

Keywords:

شهروند , مدیریت شهری , نظارت همگانی , نهاد اجتماعی , برنامه ریزی شهری , نظام برنامه ریزی , مدیریت اجرایی