اصلاح ساختار اداری مدیریت شهری با هدف مکانیزم های مالی و حسابداری

با وجود شرایط موجود و با عنایت به دیدگاه های مدیران عالی، اجرایی و فنی، لزوم دستیابی به هماهنگی در ابتدای امر، اصلاح ساختار اداری مدیریت شهری و نحوه نگرش به شهر، شهروند و عدالت اجتماعی است. حاکمیت دیدگاه های مبنی بر تفکر اجرایی، بدون در نظر گرفتن ابعاد برنامه ریزی و آینده نگری، خود محوری و عدم تخصص مدیریتی، فقدان قوانین موثر و تمرکزگرایی شدید که نتیجه آن عدم استقلال دستگاه ها در سطح محلی است، از جمله مهمترین عوامل موثر به ناکارآمدی سیستم مدیریت شهری کنونی کشور است.وضعیت موجود سیستم مدیریت شهری، دستگاه های اجرایی شهری را به روزمرگی دچار کرده است. هر دستگاه به تنهایی برنامه ریزی می کند و حتی خارج از چارچوب قوانین مصوب و طرح های جامع و تفصیلی عمل می نمایند. حذف این ناهماهنگی ها نیازمند یک مرجه هماهنگ کننده است که دارای برنامه ای جامع باشد و از طریق این برنامه بتواند ارتباط افقی و عمودی دستگاه ها را برقرار نموده و حدود وظایف آنها را دسته بندی کند. همچنین بصورت سلسله مراتبی از نظر زمانی و نوع فعالیت اجرایی تنظیم نماید. تنها در صورت وجود این مرجه هماهنگ کننده است که خسارات ناشی از دوبارهکاریها و موازی کاریهای دستگاه ها به حداقل میرسد و اعتماد از دست رفته شهروندان نسبت به مدیریت شهری به آنها باز خواهد گشت.

Keywords:

مکانیزم های مالی شهرداری , برنامهریزی شهری , حسابداری , مدیریت اجرایی