خشونت جنسی در زنان

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 453

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

RAVAN01_023

تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398

Abstract:

خشونت جسمی یا جنسی یک مشکل بهداشتی است که طبق گزارش جدید سازمان بهداشت بیش از یک سوم زنان جهان را تحت تاثیر قرار می دهد.این مشکل به دلایل فرهنگی و احتماعی کمتر مورد توجه قرار می گیرد .هدف مطالعه حاضر بررسی شیوع، علل و تبعات خشونت جنسی علیه زنان می باشد.اساس کار این مطالعه به صورت مرور سیستماتیک و جستجوی مقالات علمی مرتبط در پایگاههای اطلاعاتی مختلف از جملهGoogle scholar, pub med, SID می باشد. هر گونه عمل جنسی، تلاش برای به دست آوردن عمل جنسی، تجارت جنسی یا کارهای صورت گرفته دیگر بر خلاف تمایلات جنسی فرد با اجبار، توسط هر فرد بدون در نظر گرفتن رابطه خود با قربانی خشونت جنسی نامیده می شود و از نوازش کردن تا دخول را شامل می شود. به دلیل تابو بودن ،عدم گزارش تمام موارد خشونت توسط قربانیان و نیزاشکال در ثبت سازمانی آمار دقیق و قابل اعتمادی از تجاوز جنسی وجود ندارد. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت احتمالا یکی از هر چهار زن از سوی شریک جنسی خود خشونت جنسی را تجربه کرده و یکی از هر سه دختر گزارش می کنند که اولین تجربه ی جنسی آنها اجباری بوده است. بر اساس آمارهای جهانی 35 درصد زنان در سراسر دنیا خشونت فیزیکی یا خشونت جنسی از طرف همسر یا پارتنر جنسی را تجربه می کنند. میزان شیوع این مشکل بهداشتی در مدیترانه شرقی که کشور ایران نیز در این منطقه می باشد، 37 درصد گزارش شده است. 80 درصد خشونت های جنسی درزنان زیر 30 سال رخ می دهد. تعامل میان عوامل زیستی ، روانی و اجتماعی پایه های خشونت را می سازد. خشونت های جنسی تاثیر منفی قابل توجهی بر سلامت جسمی و روانی زن دارند. قربانیان خشونت جنسی نیازمند دریافت خدمات بهداشتی و پزشکی ویژه ای بدنبال خشونت جنسی می باشند . پیشگیری از این پدیده اجتماعی مستلزم افزایش سطح رفاه ،آموزش ، توانمند سازی دختران و زنان، ارتقا فرهنگ عمومی و حمایت های اجتماعی و دولتی می باشد.

Authors

پوران اخوان اکبری

استادیار بهداشت باروری، گروه مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران