سرگرمی ها، آداب و باورها در اشعار سراج الدین قمری آملی

هر اثر ادبی در یک محیط اجتماعی و شرایط خاص خود رقم می خورد و با توجه به خا ستگاه اجتماعی اثر ، سبک و نیز فحوای کلام صاحب اثر می توان آن را به جامعه تعمیم و مورد ارزیابی قرار داد. در ب سیاری از موارد می توان آداب و باورهای اجتماعی یک دوره را در شعر و نثر آن دوره مشاهده کرد . تغیرات سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی در آفرینش شاهکارهای ادبی تاثیر گذارند . این آثار بدون برر سی تحلیل جامعه و فرهنگی که در آن ر شد یافته اند می سر نی ست و درحقیقت سروده های شاعران بازتاب اوضاع سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی روزگار آنهاست. سراج الدین نیز از جمله شاعرانی ا ست که به مدح بزرگان زمان خود پرداخته و بسیاری از مسائل اجتماعی در شعر او بازتاب داشته است . نویسنده فضای جامعه را با توجه به اجزای مختلف فرهنگی ،سیاسی ، اجتماعی از قبیل : آداب، باورها و تفریحات (بازی ها ، شکار، موسیقی و میگساری) بررسی و با ذکر شواهدی از اشعار شاعر متنا سب با هر مو ضوع (خرد و کلان) سعی نموده تا کلیتی از شرایط و و ضعیت آن روز ایران را به خواننده ارائه دهد . در این پژوهش سعی شده آداب و باورها و همچنین سرگرمی و تفریحاتی را که که شاعر در دیوان خو د به آن اشاره کرده و همراه با شاهد و مثال از دیگر شاعران به آن پرداخته شود چرا که او حلقه اتصال شاعران قبل و بعد از خود می باشد و در خلق معانی و مضامین بکر و بدیع بسیار توانا بوده است .

Keywords:

سراج الدین قمری آملی , فرهنگ و عناصر فرهنگی , سرگرمی ها , آداب و باورها