طراحی مجموعه آموزشی با هدف ارتقا خلاقیت کودکان

با استناد به تحقیقات روانشناسی در زمینه رشد و تکامل انسان ها، پایه و ریشه وجودی در کودکی شکل می گیرد و تمامی رفتارها و عکس العمل ها و خلاقیت های بروز داده شده توسط شخص محصل نحوه آموزش و پرورش او در سنین کودکی است. همان گونه که بهبود شرایط بهداشتی و تغذیه ای می تواند بر رشد جسمانی فرد موثر باشد، بهبود شرایط محیطی ای که کودک در آن زندگی می کند نیز امکان رشد ذهنی وهوشی کودک را فراهم می کند. متاسفانه، در بسیاری از موارد مشاهده می شود که محیط های کودکان بدون توجه به نیازهای واقعی آنان و صرفا بر اساس تجربه ها، سلیقه ها و استنباط شخصی طراحان و حداکثر با توجه به ویژگی های روانشناختی ای مانند ایجاد تنوع، رنگ، شکل و نظایر آن، صورت می گیرد. این امر باعث می شود که فضا هیچگاه منطبق به واقعیت های نیازهای کودکان شکل نگیرد. ماهیت و ویژگی های تفکر خلاق از دیرباز مورد توجه پژوهشگران بوده و از آنجا که شخصیت فرد از سنین کودکی شکل می گیرد، تمرکز پژوهشگران در مورد خلاقیت مرتبط با این مقطع سنی است. همچنین پژوهش ها حاکی از این است که محیط اطراف کودک نقش مهمی بر سلامت جسمانی، روانی و شکوفایی خلاقیت کودک بازی می کنند. در مطالعه حاضر با استفاده از روش تحقیق کیفی در زمینه های روانشناسی محیط و طراحی معماری در مفاهیم خلاقیت ومحیط های ساخته شده بر پرورش خلاقیت کودکان، همچنین ویژگی های محیطی موثر بر خلاقیت کودکان مطالعه شده است. در این راستا، عوامل موثر برخلاقیت کودک و ویژگی های محیطی شکل دهنده این عوامل تحلیل شد

Keywords:

کودک , خلاقیت , زیبایی شناسی , طراحی مجتمع آموزشی