بازخوانی سیستم تناسبات و هندسه کاربردی در معماری عصر تیموری

خراسان بزرگ و ماوراء النهر در دوره تیموری بستر تحولات عظیم در روند شکل گیری آثار معماری بوده است. همواره یکی از ویژگی های معماری این دوره بهره گیری از هندسه در طراحی ابنیه که دلیلی بر شکوه و عمودیت بنا است. معمار، با تکیه بر سیستم تناسبات رایج در دوره تیموری و تناسبات موجود در معماری ایرانی- اسلامی، سلایق شخصی خود را اعمال می کرد. با این وجود، آن چیزی که از حیث مطالعات معماری و باستان شناسی حائز اهمیت است، بازشناسی هندسه کاربردی و به کارگیری پیمون و مقیاس رفیع در صناعات معماری عصر تیموری می باشد. در این پژوهش با تکیه بر رویکرد توصیفی- تحلیلی، اتخاذ منابع کتابخانه ای و ثبت و مشاهده میدانی می توان اظهار داشت که دوره تیموری عصر شکوفایی علوم دقیقه و ریاضیات کاربردی بوده و معماران از سیستم تناسبات گوناگون و ساده ای مانند (72)، (73)، (75) در طراحی آثار معماری استفاده می کردند

Keywords:

هندسه , معماری , تیموری , تناسبات