ارزیابی شاخصه های مسکن در برج های مسکونی کلانشهر مشهد (نمونه موردی : مجتمع بلندمرتبه باران 1)

مسکن یکی از قلمروهای بسیار مهم کیفیت زندگی است، از این رو توجه به مسائل و مشکلات و ارتقاء وضعیت کمی و کیفی مسکن میتواند در تبیین موضوع و تدوین الگوهای مسکن به منظور تحقق اهداف شهر پایدار بسیار موثر باشد. بررسی این موضوع در پروژه های بلندمرتبه سازی که در جهت تحقق سکونتگاه مطلوب و پایدار و نیز رفع مشکل مسکن شکل گرفته اند، امری مهم در توسعه مطلوب شهری به شمار می آید. مقاله حاضر با مروری بر مفهوم مسکن و مولفه های موثر بر آن در برج های مسکونی، تلاشی است برای پاسخگویی به این سوال که چه عواملی بر افزایش کیفیت مسکن در ساختمان های مسکونی بلندمرتبه موثرند و این مهم در برج مسکونی باران 1 کلانشهر مشهد به عنوان نمونه موردی به چه میزان تحقق یافته است . بدین منظور روش مقاله حاضر، توصیفی-تحلیلی است و برای گردآوری داده ها ابتدا با استفاده مطالعات کتابخانه ای، شاخص های کمی و کیفی مسکن استخراج شد و سپس از روش پیمایشی (توزیع پرسشنامه مردمی) در میان 13 خانوار از ساکنین برج، بهره گرفته شده است. از یافته های اصلی تحقیق میتوان به شناسایی شاخص های سنجش مسکن در ساختمان های بلندمرتبه اشاره کرد، که براساس آن زیرشاخص های اجتماعی، کالبدی، اقتصادی و خدماتی مشخص شدند. از دیگریافته ها میتوان گفت، برج مسکونی باران1 از نظر برخورداری از شاخص های کمی و کیفی مسکن در وضعیت خوبی قرار دارد و در اکثر شاخص ها شرایط ایده آلی دارد.

Keywords:

شاخص های کمی و کیفی , مسکن , ساختمان بلندمرتبه , برج مسکونی باران , شهر مشهد