اثربخشی برنامه ایمن سازی روانی بر ناگویی هیجانی در مادران کودکان با اختلال رفتاری

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه ایمن سازی روانی بر ناگویی هیجانی در مادران کودکان با اختلال رفتاری شهر تهران انجام شد. این پژوهش، یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. 30 مادران دارای کودک با اختلال رفتاری به روش نمونه گیری تصادفی از مدارس شهر تهران انتخاب شدند و به طور مساوی در یکی از دو گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه 15 مادر) جایگزین شدند. گروه آزمایشی، در 10 جلسه آموزش برنامه ایمن سازی روانی (هفته ای 2 جلسه؛ هر جلسه 45 دقیقه ) شرکت کردند در حالی که گروه کنترل در این جلسات شرکت نکرد. آزمودنی ها با استفاده از مقیاس ناگویی هیجانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داد هها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری با به کارگیری نرم افزار spss نسخه 23 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که گروه آزمایش و کنترل در متغیر ناگویی هیجانی تفاوت معناداری دارند. P<0/05 نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که آموزش برنامه ایمن سازی روانی اثر مثبت و معنادار بر ناگویی هیجانی داشته است P<0/05 برنامه ایمن سازی روانی سبب کاهش ناگویی هیجانی آزمودنی ها شد. بنابراین برنامه ریزی برای آموزش چنین برنامه هایی مانند آموزش ایمن سازی روانی نقش مهمی در بهبود ناگویی هیجانی دارد.

Keywords:

ایمن سازی روانی , اختلال رفتاری , ناگویی هیجانی