بررسی منابع مختلف مکمل مس بر خصوصیات لاشه و پایداری اکسیداتیو گوشت جوجه های گوشتی

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر منابع مختلف مکمل مس بر خصوصیات لاشه و پایداری اکسیداتیو گوشت در جوجه های گوشتی بود. از 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و چهار تکرار و 12 قطعه پرنده به ازای هر تکرار استفاده شد. تیمارهای مورد بررسی شامل منابع مختلف مس (گلایسین مس، سولفات مس، نانوکلات مس، نانوگلایسین مس و بدون مس) به میزان 16 میلی گرم در کیلوگرم جیره بودند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که وزن نسبی دستگاه گوارش جوجه های تغذیه شده با تیمار گلایسین مس نسبت به تیمار نانوکلات مس کمتر بود (0/05> P). وزن نسبی سایر اندام های بدن تحت تاثیر منابع مختلف مس قرار نگرفت. میزان تولید مالون دی آلدئید گوشت سینه در سه روز بعد از نگهداری در یخچال در تیمار های سولفات مس و نانوکلات مس و در شش روز بعد از نگهداری در یخچال در تیمار نانوکلات مس افزایش معنی داری نسبت به سایر تیمار ها داشتند، همچنین در گوشت ران تیمار سولفات مس در شش روز بعد از نگهداری در یخچال میزان تولید مالون دی آلدئید بیشتری نسبت به سایر تیمارها داشت(0/01> P). به طور کلی با توجه به نتایج این پژوهش سطح 16 میلی گرم در کیلوگرم مکمل گلایسین مس و نانوگلایسین مس با کاهش میزان اکسیداسیون گوشت باعث بهبود صفات کیفیت گوشت نسبت به سایر منابع مس در جوجه های گوشتی گردید.

Keywords:

اکسیداسیون گوشت , جوجه گوشتی , منابع مس , نانومس , وزن نسبی اندامها