اثر رژیم و شوری آب آبیاری بر آب مصرفی، کارایی آب آبیاری و عملکرد گندم

به منظور بررسی تاثیر رژیم آب آبیاری با آب شور بر روی گندم، این پژوهش به صورت کرت های یک بار خرد شده و در قالب بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اصفهان به مدت 3 سال اجرا گردید. عامل اصلی شوری آب آبیاری شامل 4، 8، 12 دسی زیمنس بر متر و عامل فرعی رژیم آبیاری بر مبنای درصد تخلیه مجاز رطوبتی (30، 50 ، 70 درصد) در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه تحلیل آماری نشان داد که اثر شوری آب آبیاری و رژیم آبیاری بر روی عملکرد کل، آب مصرفی، کارآیی مصرف آب آبیاری، وزن هزار دانه و درصد پروتئین در سطح یک درصد معنی دار شد. بیشترین عملکرد کل مربوط به تیمار رژیم آبیاری پس از 30 درصد تخلیه مجاز رطوبتی و شوری آب 4 دسی زیمنس بر متر برابر 14593 کیلوگرم در هکتار و کمترین مقدار عملکرد کل مربوط به تیمار رژیم آبیاری پس از 70 درصد تخلیه مجاز رطوبتی و شوری آب 12 دسی زیمنس بر متر برابر 7347 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. بیشترین مقدار آب مصرفی مربوط به تیمار آبیاری با آب 12 دسی زیمنس بر متر و پس از 30 درصد تخلیه مجاز رطوبتی با12220 متر مکعب در هکتار بدست آمد بیشترین کارآیی مصرف آب آبیاری مربوط به تیمار رژیم آبیاری پس از 70 درصد تخلیه مجاز رطوبتی و شوری آب 4 دسی زیمنس بر متر برابر 0/99 کیلو گرم بر متر مکعب بدست آمد.

Keywords:

کیفیت آب آبیاری , دورآبیاری , درصد تخلیه مجاز رطوبت , گندم