مطالعه المان محدود اثر تغییر قطر سنبه و عمق قالب بر استحکام اتصال سرد و بهینه سازی این دومتغیر با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM)
Publish place: 27th Annual Conference of Mechanical Engineering
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 528
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISME27_294
تاریخ نمایه سازی: 8 مرداد 1398
Abstract:
در این مقاله، اثر تغییر قطر سنبه و عمق قالب در فرآیند اتصال دو ورق فلزی با روش اتصال سرد با قالب دارای قک متحرک روی میزان نیروی مورد نیاز برای جدایش دو ورق و ایجاد اتصال بررسی میشود. از روش المان محدود به کمک نرمافزار آباکوس به منظور شبیه سازی فرآیند استفاده شد. در این مطالعه هدف، رسیدن به مقاومت بیشتر اتصال در برابر جدایش و همچنین کمینه کردن نیروی مورد نیاز برای ایجاد اتصال سرد میباشد. در این تحقیق از روش بهینه سازی سطح پاسخ (RSM)، برای طراحی و تحلیل نتایج آزمایشها استفاده شد. متغیرهای ورودی در این طراحی، قطر سنبه و عمق قالب میباشند. همچنین مقاومت اتصال و نیروی مورد نیاز برای ایجاد اتصال سرد که متاثر از نواحی ضخامت گلویی و ضخامت زیربرش است، به عنوان متغیرهای هدف در نظر گرفته شد . ورقهای فولادی از جنس فولاد DX51D گالوانیزه با ضخامتهای ناهمسان 1/5 و 2 میلیمتر برای اتصال به هم مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در اثر افزایش قطر سنبه، ضخامت گلویی، ضخامت زیربرش، مقاومت اتصال و نیروی شکلدهی همگی افزایش مییابند. عمق قالب هم در بازهی بین 40 تا 60 درصد ضخامت دو ورق بیشترین تاثیر مثبت را بر روی استحکام اتصال میگذارد.پس از شبیه سازی آزمایشهای طراحی شده به کمک روش سطح پاسخ، مقادیر 5/7873 میلیمتر برای قطر سنبه، 1/7520 میلیمتر برای عمق قالب، 1710 نیوتون برای استحکام اتصال و 27900 نیوتون برای نیروی مورد نیاز شکلدهی، به عنوان مقادیر بهینه بهدست آمدند.
Keywords:
Authors
محمدرضا کارگردرونکلایی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک گرایش ساخت و تولید، دانشگاه صنعتی شاهرود
سیدهادی قادری
استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شاهرود