سیری عرفانی در اشعار عراقی و نشاط اصفهانی

بدون شک ادبیات عرفانی، دریای مواج معانی و عشق و ذوق است که از چشمه سار گنجینه اسرار وجود انسان های وارسته جاری می شود. این پژوهش که به صورت کتابخانه ای و با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده، ضمن معرفی مختصر عراقی و نشاط اصفهانی، به تبیین معنی و جایگاه عرفان پرداخته و به لزوم اشتغال به مباحث عرفانی اشاره شده است. از آنجا که هر فنی زبان خاص خود را دارد، علم عرفان نیز به ظاهر ساده می نماید اما متضمن معانی دقیق و باریکی است که بدون ورود به این علم امکان فهم آن دشوار است. لذا در مقاله حاضر با گزینش لغات عرفانی معنای واقعی لغت از فرهنگ های معتبر فارسی استخراج گردیده، سپس از نقطه نظر عرفان و تصوف با مراجعه به متون و فرهنگ اصطلاحات عرفانی، معنای اصطلاحی آن شرح شده و در نهایت مصداق شعری، قید شده است. از این پژوهش نتیجه می شود که اشعار دو شاعر مورد بحث، متاثر از اندیشه های عرفانی است و در خلال اشعار عاشقانه اش، بویی از عرفان اسلامی، دل و جان را جلا می بخشد.

Keywords:

عرفان , عراقی , نشاط اصفهانی