بررسی و تبیین اثربخشی مدیریت مشارکتی بر توانمندسازی و عملکرد کارکنان دانشگاه مازندران

شاید بتوان بدون اغراق ادعا کرد که موفقیت هر سازمانی در مرحله اول در گرو انتخاب صحیح کارکنان و آموزش آنان و در مرحله دوم منوط به کارکرد اعضای آن است. نیروی انسانی توانمند، سازمان توانمند را بوجود می آورد و سازمان توانمند محیطی است رسمی و غیر رسمی که کارکنان در گروه های مختلف، در انجام فعالیتها با یکدیگر همکاری میکنند. هدف پژوهشگر در این تحقیق بررسی و تبیین اثربخشی مدیریت مشارکتی بر توانمندسازی و عملکرد کارکنان دانشگاه مازندران میباشد. برای انجام این کار از جامعه آماری 1371 نفری تعداد 763 نمونه بر اساس جدول مورگان از کارکنان دانشگاه مازندران برای تایید یا رد فرضیه های تحقیق مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردیده که از روایی محتوا و پایایی مناسب برخوردار میباشد. روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی بوده که از طریق آن و تجزیه تحلیل داده ها سبک مدیریت مشارکتی مورد تایید قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان میدهد که متغیر سبک مدیریت مشارکتی با ضریب 1/278 موثرترین عامل برافزایش عملکرد کارکنان میباشد. به عبارت دیگر هر سازمانی که بتواند از نظر و تخصص کارکنان خود در تصمیم گیری استفاده نماید، سریعتر و با اطمینان خاطر بیشتر به اهداف سازمانی خود میرسد.

Keywords:

توانمندی , عملکرد , اثر بخشی , کارکنان