بررسی کارایی مدل Comanescu در ارزیابی ژئومورفوسایتها (مطالعه موردی: ژئومورفوسایت آبشار گیسو)

ژئوتوریسم، یکی ازگرایشهای علمی در ارتباط مشترک با حوزه علوم و گردشگری است که اساس آن شناخت ژئومورفوسایتها یا مکانهای ویژه ژئومورفولوژیک است. در این پژوهش با بهره گیری از روش کامنسکو و بررسیهای میدانی قابلیت ژئومورفوسایت آبشار گیسوی شهرستان دلیجان ارزیابی شده است. در این تحقیق، جهت تحلیل و ارزیابی ژئومورفوسایت انتخابی بر اساس روش کامنسکو ارزشهای علمی، فرهنگی، اقتصادی، مدیریت و بهره برداری و زیبایی آنها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد از میان لندفرمهای مورد بررسی آبشار گیسو با جمع امتیاز74 امتیاز قابل قبولی را به خود اختصاص داده است. اساسا ارزشگذاری هر ژئومورفوسایت نقش قابل توجهی در برنامه ریزی متناسب با پتانسیلهای ژئوتوریستی منطقه و نیز سرمایه گذاریهای عمرانی جهت جذب گردشگر فراهم خواهد کرد.

Keywords:

قابلیت گردشگری , ژئومورفوسایت , ژئوتوریسم , مدل کامنسکو , آبشار گیسو