تحلیلی بر عدالت فضایی در محلات شهر مراغه

مقاله حاضر به بررسی میزان برخورداری تسهیلات و امکانات در سطح محلات شهر مراغه می پردازد. مقاله حاضر دارای هدف کاربردی و با روش تو صیفی – تحلیلی انجام شده ا ست. ابتدا شاخص های عدالت ف ضایی( سرانه کاربری های مذهبی، آموز شی، درمانی، فضای سبز، فرهنگی و ...) از طریق مطالعه طرح جامع،تفضیلی و با استفاده از نرم افزار ARCGIS 10.5 بدست آمده است. به منظور رتبه بندی شاخص های عدالت فضایی در محلات از روش آنتروپی و تاپسیس استفاده شده است که بر اساس داده های مربوط به سرانه های کاربری ها در سطح محلات بوده ا ست. از روش آنتروپی به منظور امتیازدهی شاخص ها ا ستفاده گردیده ا ست. در مرحله بعد برای تحلیل جهت گیری و الگوی پهنه اثریابی خدمات شهری از روش های بیضی انحراف معیار و مرکز میانگین استفاده گردید. از روش موران نسبت به تحلیل الگوهای پراکنش و توزیع عوارض و پدیده ها در فضا و مکان و میزان خوشه بودن خدمات مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت ارتباط و همبستگی بین متغیر ها از طریق روش همبستگی چندمتغیره به دست آمد. نتایج رتبه بندی روش تاپسیس در مورد شاخص های عدالت فضایی نشان می دهد، محلات شمس تبریزی و پهرآباد از برخورداری کاملا مطلوبی برخوردار هستند و محلات دارایی، شیخ تاج و اوحدی دارای و ضعیت مطلوب می با شند. در بین این محلات ، محله شمس تبریزی و دارایی در بافت جدید، محلات شیخ تاج و اوحدی در بافت قدیم و محله پهرآباد در بافت روستایی می باشد محلاتی که امتیاز پایینی کسب کرده اند در بافت جدید و حاشیه نشین قرار دارند. همچنین در مورد همبستگی بین متغیرها نتایج همبستگی پیرسون ، ارتباط مستقیم بین عدالت فضایی و تراکم جمعیت و ارتباط معکوس با فاصله از مرکز شهر را نشان می دهد.

Keywords:

عدالت فضایی , محله , کاربری , مراغه