تاثیر محوطه سازی و فضای سبز مدارس بر کیفیت یادگیری وانگیزش تحصیلی دانش آموزان از منظر روانشناسی محیط

محیطهای آموزشی بیشترین اثر و نقش را برذهنیت وتمدن سازی جوامع بر عهده دارند لازمه اصلاح کالبداموزش وپرورش ایجاد فضاهای مرتبط با فعالیت دانش آموزان است فضاهای که دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد فیزیکی ذهنی عاطفی و اجتماعی کودکان می باشد محققان روانشناسی محیط با مطالعه الگوهای رفتاری کودکان در محیطهای آموزشی به مواردی موثر از قبیل اندازه محوطه مدرسه نورپردازی و ... که نقش عمده ای در افزایش یادگیری دارند رسیده ند . در راستای تحقیقات صورت گرفته در رابطه با تاثیرات طبیعت بر بهبود روند آموزشی و نقش آرامبخش ارتباط با طبیعت بر جسم و روان آدمی، بررسی کیفیت تعامل با طبیعت در مکانهای آموزشی ضروری به نظر می رسد در شرایط فعلی کشورمان حیاط مدرسه به عنوان مکانی جدای از بنای مدرسه مدنظر قرار میگیرد و بستری منسجم و هماهنگ با فضاهای بسته در محیط آموزشی را ایجاد نمیکند این در حالی است که در بسیاری از کشورهای دنیا حیاط مدرسه به مثابه عنصری مکمل در برنامه آموزشی و پرورشی مورد توجه قرار میگیرد . در حال حاضر توجه به نقش آموزشی حیاط مدارس و بررسی کیفیتهای مرتبط با آن از جایگاه ویژهای در سیاستهای آموزشی کشورها برخوردار است. از آنجاییکه عموما در طراحی مدارس، تمام توجهات معطوف به فضای درونی بوده و به ویژگی های فضای باز، شامل حیاط و فضای سبز، کمتر از فضاهای دیگر توجه نشان داده شده است ، لذا سرمایه ارزشمند پنهان در آن بالقوه باقی مانده که با بالفعل شدن آن میتوان شاهد رشد، پیشرفت تحصیلی و بهبود یادگیری دانش آموزان بود، در همین راستا هدف از پروژه ی حاضر بررسی تاثیرات فضای باز و فضای سبز مدارس بر ارتقاء توانایی های دانش آموزان و همچنین یافتن ویژگیهای مطلوب و کارا، موثر در طراحی فضای سبز مدارس از دیدگاه دانش آموزان، به تفکیک جنسیت، در جهت ارتقاء یادگیری و انگیزش تحصیلی می باشد.

Keywords:

یادگیری , فضای باز مدارس , طراحی فضای سبز , انگیزش تحصیلی معماری پایدار