خودکارآمدی ﲢصیلی و خوش بینی تحصیلی و رابطه آن با مشغولیت ﲢصیلی در دانش آموزان دخﱰ

هدف از اﳒام این ﲢقیق بررسی خودکارآمدی ﲢصیلی و خوش بینی ﲢصیلی و رابطه آن با مشغولیت ﲢصیلی در دانش آموزان دخﱰ ناحیه سه شهر شیراز است. جامعه آماری این ﲢقیق کلیه دانش آموزان دخﱰ مقطع دوازدهم ناحیه سه شهر شیراز در سال ﲢصیلی 98-97 است. ﳕونه مورد بررسی شامل 149 نفر دانش آموزان دخﱰ مقطع دوازدهم ناحیه سه شهر شیراز در سال ﲢصیلی 98-97 است که به روش ﳕونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردیدند و برای ﳏاسبه حجم ﳕونه آماری از فرمول کوکران استفاده شد. پرسشنامه خودکارآمدی ﲢصیلی زاژکووا و ﳘکاران (2005)، پرسشنامه ﲢصیلی اسچنموران و ﳘکاران (2013) و پرسشنامه مشغولیت ﲢصیلی ساﳌلا- آرو و آپادایا (2012) توس دانش آموزان تکمیل گردیدند. نتایج ﲢلیل رگرسیون بیانگر این است که متغیرهای خودکارآمدی ﲢصیلی و خوشبینی ﲢصیلی با مشغولیت ﲢصیلی رابطه معنی داری با هم دارند. ﲢلیل ها بیانگر این است که در قدم اول آزمون آماری F برای مثبت بودن این پیش بینی برابر با 397/358، لود که در سطح (P< 0/05) معنادار می باشد. در قدم دوم نیز آزمون آماری F برای معناداری این پیش بینی برابر با 266/355، بود که در سطح (P< 0/05) معنادار است. نتایج ﲢقیق نشان می دهد که متغیرهای خودکارآمدی ﲢصیلی و خوش بینی ﲢصیلی می توانند پیش بینی متغیر مشغولیت ﲢصیلی را داشته باشند.

Keywords:

خودکارآمدی ﲢصیلی , خوش بینی ﲢصیلی , مشغولیت ﲢصیلی , دانش آموزان و دخﱰ