رابطه سرانه کار مفید در ایران با بهره وری نیروی انسانی

عنصر کار یکی از مولفه های اساسی و تعیین کننده در پیشرفت و شکوفایی و توسعه جوامع در عرصه های گوناگون، علی الخصوص حوزه اقتصادی به شمار می رود. با مطالعه سیر و روند توسعه جوامع پیشرفته همچون برخی کشورهای شرقی و جنوب شرقی آسیا همچون کره، ژاپن، چین و...به این واقعیت انکار ناپذیر پی می بریم که اثرگذاری کار و مسوولیت پذیری افراد و گروه هایی که در عرصه ها و حوزه های گوناگون صنفی، تولیدی و خدماتی مشغول به فعالیت هستند به میزان قابل توجهی بالا است که گاهی مصطلح و شایع است، مردم در این جوامع کار را می پرستند. واکاوی عوامل موثر در پایین بودن ضریب بهره وری کار مفید در ایران از موضوعاتی است که باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد و البته نتیجه این بحث خروجی و اقدام عملیاتی باشد در غیر اینصورت برگزاری جلسات، سمینارها، تحقیقات بدون اقدام عملیاتی راه به جایی نخواهد برد. آنچنان که تاکنون در بسیاری از عرصه ها، اقدامات پژوهشی و تحقیقاتی بسیار انجام شده اما هیچکدام حاوی نتیجه قابل توجهی نشده است.در این پژوهش در ابتدا به بررسی عوامل کاهش کارایی کارمندان و ضعف در عدم مدیریت کار مفید پرداختیم، سپس از دو عامل اصلی ایجاد انگیزه و خلاقیت در بین نیروهای انسانی و نقش تاثیرگذار مدیران در ایجاد این دو عامل را بررسی نمودیم. در نهایت نتیجه گیری کردیم.

Keywords:

کار مفید , کارایی کارمندان , ضعف در مدیریت