بررسی آزمایشگاهی نقش استرها در فرایند امولسیون کنندگی سیالات حفاری پایه نفتی

عملیات حفاری بهینه در واقع رسیدن به عمق تعیین شده با صرف کمترین زمان و هزینه می باشد . رسیدن به این مهم، در گرو انجام درست مسئولیت هایی است که به گل حفاری محول کرده ایم. موضوعاتی از قبیل متورم شدن رس های سازند هنگام حفاری با سیالات پایه آبی، پایداری دمایی بالاتر سیالات پایه نفتی، مقاومت بیشتر نسبت به آلودگی ها و خاصیت روان کنندگی بهتر سیالات پایه نفتی، باعث می شوند تا نگاه ما در این مقاله به سیالات پایه نفتی معطوف شود. محور این تحقیق حول امولسیون کننده هایی که نسبت به امولسیون کننده های تجاری ارزان تر هستند و قدرت امولسیون کنندگی بالاتری دارند می چرخد. امولسیون کننده های غیر یونی ذکر شده، به وسیله واکنش استریاسیون پروپیلن گلایکول و اسید استئاریک به دست می آیند. این امولسیون کننده ها، محلول در نفت و با تعادل هیدروفیلیک - لیپوفیلیک 3,4 و 2,8 می باشند. امولسیون کننده های جدید تولید شده، به عنوان امولسیون کننده اصلی در سیالات پایه نفتی استفاده و ارزیابی می شوند و نتایج عملکرد آنها با نتایج استفاده ازامولسیون کننده تجاری مورد استفاده، مقایسه می شوند.

Keywords:

سیال حفاری پایه نفتی , امولسیون کننده , استر , رئولوژی سیال حفاری , فیلتراسیون , مقاومت ژله ای