تعیین اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر نگرش والد فرزند مادران کودکان اوتیسم

والدین دارای کودک با اختلال طیف اوتیسم در فرایند رشد و تربیت فرزند خود با چالشهای بسیاری مواجه هستند پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر نگرش والد فرزند مادران کودکان اوتیسم انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم شهر مشهد بودند. تعداد 40 نفر مادر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در 8 جلسه ی 60 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس نگرش والدین نسبت به فرزند دارای نیازهای ویژه شان استفاده شد. برای تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس، به کمک نرم افزار spss متغیر مستقل بر متغیرهای وابسته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش در قالب فرضیه های پژوهشی نشان داد که آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر نگرش والدین نسبت به فرزند تاثیر معنا دار دارد. بر این اساس میتوان نتیجه گرفت که درمان پذیرش و تعهد میتواند در بهبود سلامت روانی این گروه از مادران نتایج اثربخشی را به دنبال داشته باشد.

Keywords:

آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد , نگرش والد- فرزند , مادران کودکان اوتیسم