فلسفه نماز،آثار فردی و معنوی و تاثیرآن برسلامت روان

یکی از واجبات دین مبین اسلام که در قرآن و روایات به بر پا داشتن آن زیاد تاکید شده است نماز است. نماز رکن دین ونشانه عبودیت و بندگی انسان مومن در پیشگاه خداوند متعال است درست است که همه عبادات در اسالم از اهمیت برخوردارندولی جایگاه نماز نسبت به سایر احکام بارزتر و چشمگیرتر است. پنج نوبت بودن نماز، آن را یک چیز خاص، ویژه و منحصر به فرد می کند و مالک اصلی تفاوت دین اسالم با سایر ادیان می شود به طوری که ویلیام جیمز فیلسوف معروف می گوید : از اینجا می توان فهمید که چرا دین طبیعی را نمی توان دین نامید زیرا در آنجا دعا و نماز وجود ندارد. در آنجا آدمی و خدا از هم جدا می باشند نه ارتباط قلبی ایجاد شده نه گفت و گویی صورت گرفته نه فیضی از جانب خداوند جاری گشته و نه از جانب انسان اظهار بندگی به خدا به عمل آمده در حقیقت دین طبیعی یک فلسفه است نه دین. واقعیت این است که نماز روح اسالم است و هرکس می خواهد معنوی و متعالی شود باید به نماز متوسل شود: مقام نماز نسبت به دین چون مقام سر نسبت به تن است پیامبر(ص) تنی که در آن روح معنویت نباشد مرده ای بیش نیست نماز است که انسان را به خداوند وصل می کند. نماز سیم اتصال تلفن ماست که اگر قطع شد دیگر از آن طرف صدایی به گوشمان نخواهد رسید. در این مقاله ابتدا به فلسفه نماز پرداخته ایم سپس تاثیر فردی آن را بر انسان مورد بررسی قرارداده و در پایان آثار فردی و معنوی نماز و تاثیر آن را بر سلامت روح و روان با توجه به نظریات بعضی از روان شناسان بیان کرده ایم.

Keywords:

فلسفه نماز , آثار فردی و معنوی , نماز و سلامتروان