انفال به عنوان یکی از مفاهیم کلیدی و اثرگذار در نظام حقوقی اسلام مصادیق متعددی از سرمایه های جامعه اسلامی را در بر میگیرد. بررسی این مفهوم از منظر حقوق عمومی و خصوصی میتواند در حل بسیاری از مسائل پیش روی نظام اسلامی راهگشا باشد.اگر از اختلاف نظرهایی که پیرامون مصادیق
انفال وجود دارد عبور کنیم، بزرگترین مشکل در این خصوص حدود اختیارات حکومت در نحوه بهره برداری از آنها در حال حاضر است. در حقیقت، در زمان حضور معصوم،
انفال به عنوان ملک پیامبر (ص)و ائمه معصومین(ع)به جهت امامت و تصدی آنان نسبت به امور جامعه قلمداد میشده و در راه مصالح حکومت اسلامی مورد استفاده قرار می گرفته است ولی در زمان غیبت، روایات رسیده دلالت بر حلیت
انفال برای شیعیان مینمایند و ظاهر احادیث با ایجاد محدودیت در بهره برداری از
انفال در زمان غیبت برای شیعیان سازگار نیست. با این حال بررسی عمیق تر نشان میدهد که نباید به چنین ظهوری اعتماد کرد.در این مقاله ضمن بررسی احادیث و متون فقهی در این خصوص، مفهوم تحلیل
انفال روشن شده و نقش حکومت اسلامی در بهرهبرداری از آنها در زمان غیبت بیان و مبانی فقهی و حقوقی چنین اختیاراتی برای حکومت تبیین شده است.