ارزیابی تاثیرات اکوتوریسم شهری بر تغییرات کاربری اراضی در منطقه 22 شهر تهران abstract
اکوتوریسم یکی از گونه های گردشگری در شهرها به شمار می رود که عمدتا بر جاذبه ها و توانهای بکر طبیعی در شهرها تاکید دارد. در فرایند برنامه ریزی و توسعه
اکوتوریسم شهری، به دلیل ورود گردشگران، ایجاد خدمات اکوتوریستی، سرمایه گذاری و غیره، اکوتوریسم، تاثیرات اجتناب ناپذیری در شهرها ایجاد می کند که بخش مهمی از این تاثیرات در
تغییرات کاربری اراضی فضاهای شهری پیرامون جاده ها و راه ها، آشکار می شود. منطقه 22 در شهر تهران در بخش غربی این شهر قرار دارد و در سالهای گذشته، توسعه اکوتوریسم، با تاثیرات و تغییراتی در کاربری اراضی این منطقه همراه بوده است. شناخت این تغییرات به منظور برنامه ریزی مطلوب و ارائه چشم انداز منطقی از کارکرد راه های ارتباطی، ضرورتی محسوس است. بر همین اساس در این پژوهش به بررسی تاثیرات
اکوتوریسم شهری بر
تغییرات کاربری اراضی منطقه 22 شهر تهران پرداخته شده است. برای این منظور ابتدا مجموعه عواملی که در فرایند برنامه ریزی
اکوتوریسم ایجاد می شود، شناسایی و میزان تاثیران آن بر
تغییرات کاربری اراضی از طریق 50 تن از کارشناسان حوزه برنامه ریزی گردشگری که به صورت غیرتصادفی انتخاب شده است، ارزیابی شد و سپس تاثیرات کلی آن، بر انواع
تغییرات کاربری اراضی مورد بررسی قرار گرفت و داده ها از طریق شاخص های آماری و آزمونهای آماری دوجمله ای، T تک نمونه ای، همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد. نتایج نهایی نشان می دهد که تاثیرات
اکوتوریسم را بر هر یک از انواع
تغییرات کاربری اراضی قابل توجه نبوده و در حد متوسط و نسبی است. همچنین میزان تاثیرات انواع فعالیتهای مربوط به اکوتوریسم، نسبی و متوسط بوده و اختلاف خاصی بین فعالیتها و فرایندها وجود ندارد.