مروری بر رایحه درمانی با اسطوخودوس در طب سنتی

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 990

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HCMED01_073

تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1398

Abstract:

زمینه و هدف: آروماتراپی یا رایحه درمانی به یکی از علوم کهن اطلاق می شود که درآن با استفاده از عطر و بویی که از عصاره قسمت های مختلف گیاهان بدست می آید، به درمان بیماری های جسمی و روحی بیماران پرداخته می شود. در رایحه درمانی گیاهان دارویی متعددی از جمله اسطوخودوس جهت کاهش استرس واضطراب استفاده می شود. هدف مطالعه حاضر بازبینی و مرور مطالعات انجام شده در زمینه کاربردهای رایحه ی اسطوخودوس در طب سنتی می باشد. مواد و روش ها: پژوهش جاضر یک مطالعه مروری می باشد که با استفاده از سایت های علمی معتبر فارسی وانگلیسی و با بررسی متون ونیز جمع بندی مقالات تجربی متعدد سایر مولفین انجام شده است. نتایج: بسیاری از مطالعات نشان می دهد اسطوخودوس بر رفع استرس و اضطراب، خستگی وآرامبخش، رفع تهوع و سوء هاضمه، درمان بیماری های تنفسی همچون آسم، برونشیت، رنیت، از بین برنه تپش قلب و فشار خون بالا، ضد تشنج، ملین، تقویت کننده معده، رفع اختلالات خواب و برطرف کننده ی زردی می باشد. همچنین با توجه به پژوهش های انجام شده رایحه درمانی با اسانس اسطوخودوس به مدت 30 دقیقه، شدت سردرد ناشی از انفوزیون نتیروگلسیرین در بیماران بستری در اورژانس قلب را می تواند بهبود بخشد، همچنین در بهبود کیفیت خواب بیماران همودیالیزی تاثیر مثبت دارد، لذا، با توجه به شیوع بالای ا ختلالات خواب در بیماران همودیالیزی و عوارض آن در این بیماران، و نیز این که رایحه درمانی روشنی مفید، کم هزینه و راحت است، این گیاه دارای عوارض کمی می باشد. شایان ذکر است که این گیاه برای افراد که دارای مزاج صفراوی هستند، مناسب نیست و باید همراه با سکنجبین و کتیرا مصرف شود. نتیجه گیری: براساس نتایج یافته شده از این مطالعه از رایحه درمانی با عصاره ی اسطوخودوس می توان با در نظر گرفتن شرایط بالینی بیمار در کاهش علائم و یا درمان بیماری های مختلف استفاده کرد.

Authors

محمدرضا کشاورز

دانشجوی کارشناسی کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز ایران

پژمان نجات

دانشجوی کارشناسی کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز ایران

محمدرضا نعمت الهی

دانشجوی کارشناسی کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز ایران

علی فرهمند

دانشجوی کارشناسی کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز ایران