مطالعه مقایسه ای دو ماده نیترات نقره و فروندز آجووانت با کازئین در شکل گیری الگوی فضایی زمانی آمیلوئیدوز تجربی (AA) در موش

هدف: آمیلوئیدوز یک اختلال در متابولیسم پروتئین است که باعث می شود پروتئین های طبیعی به ساختارهای رشته ای نامحلول تبدیل شوند. این رشته های نامحلول در فضای خارج سلولی بافت ها جایگزین شده، باعث اختلال در عملکرد آن ها می شوند. آمیلوئیدوز صورت های اولیه و ثانویه به وجود می آید که نوع ثانویه آن را می توان با تزریق برخی مواد به صورت تجربی ایجاد کرد. درمطالعه حاضر اثر آمیلوئیدوژنیک سه ماده کازئین ، نیترات نقره و فروندز آجووانت با یکدیگر مقایسه شده و تغییرات خونی آن ها نیز بررسی گردید. هدف این مطالعه مقایسه قدرت هریک از این مواد در ایجاد آمیلوئیوز است . مواد و روش کار: تعداد 36 سر موش سوری در چهار گروه 9 تایی دریافت کننده کازئین (5باردر هفته هر بار 5/ 0محلول 15%)، نیترات نقره (یکبار در هفته هربار5 /0 میلی لیتر محلول2%) فروندزآجووانت (یکبار در هفته هربار0/5 میلی لیتر) و گروه کنترل دریافت کننده نرمال سالین (5 بار در هفته هربار0/5 میلی لیتر) به صورت زیرجلدی قرار گرفتند. در هفته های سوم، پنجم و هفتم سه موش از هر گروه انتخاب و پس از خونگیری طحال ها توزین شده ازآن ها نمونه بافتی تهیه شد. مقاطع میکروسکوپی برای بررسی در میکروسکوپ پلاریزه به روش congored رنگ آمیزی شد. برروی هر نمونه خون آزمایش ESR و شمارش کلی و تفکیکی گلبول سفید صورت گرفت . نتایج و بحث : آزمونANOVA نشان داددر هفته سوم، پنجم و هفتم افزایش وزن طحال ها درهر سه گروه تیمار نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری دارد اما در میان سه گروه تیمار تفاوت معنادار نیست . نتایج آزمایش ESR نشان داد هر یک از گروه های تیمار نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری را در رسوب گلبول های قرمز دارد اما در میان گروه های تیمار این تفاوت معنادار نیست . شمارش کلی WBC افزایش معنادار آن ها را در گروه های تیمار نسبت به گروه کنترل نشان می داد .تعداد WBC های گروه دریافت کننده نیترات نقره نسبت به دو گروه تیمار دیگر به صورت معناداری بیشتر بود. درشمارش تفکیکی گلبول های سفید درصد نوتروفیل و لنفوسیت در گروه های دریافت کننده کازئین و گروه کنترل طبیعی بود درحالی که درگروه های دریافت کننده نیترات نقره و فروندز آجووانت این میزان به نفع نوتروفیل افزایش یافته است . در مطالعه الگوی فضایی - زمانی ، نمونه ها برحسب میزان گسترش رسوب آمیلوئید در زیر میکروسکوپ پلاریزه که به خاطر خاصیت انکسار مضاعف با تلالو سبزرنگ دیده می شود (birefringence) به درجات 3-0 درجه بندی شدند. گروه های تیمار در گسترش رسوب آمیلوئید نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری داشتند اما در میان سه گروه تفاوت معنادار نبود. نتایج نشان می دهد مواد یادشده در ایجاد آمیلوئیدوز تجربی تفاوت معناداری ندارند.

Keywords:

آمیلوئیدوز تجربی , کازئین , نیترات نقره , فروندز آجووانت , طحال