جداسازی باکتری H7:E.coli O157 از آب آشامیدنی گاوداری های صنعتی اطراف مشهد و بررسی اثرات ضد میکروبی چندین آنتی بیوتیک و اسانس گیاهی مختلف بر این باکتری

هدف: هدف از انجام بررسی حاضر تعیین میزان آلودگی آب آشامیدنی چندین گاوداری مختلف در حومه شهر مشهد به باکتر ی E.coli H7:O157 و بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی آن می باشد. مواد و روش کار: در این مطالعه تعداد 200 نمونه آب از گاوداری های صنعتی اطراف شهر مشهد اخذ گردید. این نمونه ها ابتدا در محیط کشت مایع اختصاصی تریپتیکوز سوی براث حاوی نووبیوسین کشت شده و سپس به محیط کشت جامد سوربیتول مک کانکی آگار همراه با مکمل انتخابی سفیکسایم و تلوریت پتاسیم انتقال یافتند. کلونی های فاقد قدرت تخمیر سوربیتول (NSF) به عنوان موارد مشکوک تلقی شدند که در نهایت با انجام آزمون های بیوشیمیایی (IMViC) و به دنبال آن Multiplex-PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی جهت ردیابی آنتی ژن های O157 و H7 باکتری مورد تایید قرار گرفت . نتایج و بحث : بر این اساس از میان آنتی بیوتیک های مورد بررسی بیشترین حساسیت نسبت به کانامایسین مشاهده گردید و پس از آن نئومایسین ، نیتروفورازون و سفتی اکسیم قرار داشتند. کمترین حساسیت آنتی بیوتیکی نیز نسبت به استرپتومایسین وجود داشت . از بین اسانس های مورد استفاده بیشترین میزان حساسیت نسبت به اسانس آویشن دیده شد و پس از آن اسانس های کرفس ، رزماری و پونه در مرتبه بعدی قرار داشتند. کمترین حساسیت نیز در مورد اسانس نعناع مشاهده شد. با انجام این بررسی مشخص شد که اثر ضد میکروبی اسانس ها و آنتی بیوتیک های مورد بررسی به طور قابل ملاحظه ای قابل مقایسه می باشد.

Keywords:

اسانس , H7:E.coli O157 , آزمون آنتی بیوگرام