اثر بخشی واقعیت درمانی در کاهش علایم وسواس و کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به وسواس فکری و عملی

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی واقعیت درمانی در کاهش علایم و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به وسواس بود. این پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه پژوهش شامل همه بیماران زن مبتلا به وسواس بالای 18 سال بود که در سال 1397 به مراکز مشاوره خصوصی استان تهران مراجعه کردند. نمونه شامل 30 نفر بود که از میان مراجعه کنندگانی که دارای شرایط پژوهش بودند انتخاب و به صورت تصادفی در یکی از گروه های آزمایشی واقعیت درمانی) یا کنترل قرار گرفتند. گروه های آزمایشی ده جلسه درمان 45 دقیقه ای دریافت نمودند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس وسواس فکری- عملی ییل-بروان، فرم کوتاه مقیاس کیفیت زندگی SF=36 سازمان بهداشت جهانی و مصاحبه بالینی استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس دو عاملی نشان داد که واقعیت درمانی کاهش معناداری در علایم وسواس و افزایش معناداری در میزان کیفیت زندگی بیماران ایجاد کرده و این نتایج در پیگیری دو ماهه ثابت بوده است. بنابراین می توان گفت این درمان در کاهش علایم و افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به وسواس بسیار موثر است.

Keywords:

واقعیت درمانی , اختلال وسواس فکری- عملی , کیفیت زندگی