بررسی اثربخشی معنا درمانی بر نگرش به زندگی دانش آموزان دوره بلوغ

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی بر نگرش به زندگی دانش آموزان دوره بلوغ شهر شیراز انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. از جامعه آماری دانش آموزان دوره بلوغ شهر شیراز، نمونه آماری شامل 30 نفر که به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه نگرش به زندگی بود. گروه آزمایش در 8 جلسه معنادرمانی شرکت کردند، ولی گروه گواه هیچگونه مداخله ای صورت نگرفت. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که در گروه آزمایش در نمره نگرش به زندگی در قبل و بعد مداخله تفاوت معناداری وجود دارد. بدین صورت که کاربرد معنادرمانی، میزان نگرش به زندگی دانش آموزان دوره بلوغ شیراز را افزایش داده است.

Keywords:

معنادرمانی , نگرش به زندگی , دانش آموزان دوره بلوغ