تربیت دینی در جوامع چند دینی با تکیه بر مدارس به عنوان خانه دوم کودکان و نوجوانان

تغییر و نوآوری و استفاده از شیوه های بروز از ویژگی های عصر حاضر به شمار می رود. جهان امروز با شتابی زیاد در حال دگرگونی است و بر اساس آن، ساختارهای اندیشه و به دنبال آن، رفتاری که بر اساس آن شکل گرفته است نو شده و مدیریت این تغییرات و به ویژه سیستم های تربیتی نیز نیازمند نوآوری و بازسازی است. بدون تردید در جوامعی که آزادی اندیشه در آن حکمفرما است، سلایق فکری متفاوت در بستر یک مذهب یا مذاهب گوناگون در زیر مجموعه یک دین و یا حتی در ادیان مختلف به وجود آمده و هریک از آنها به خصوص زمانی که دو اندیشه و ساختار فکری به صورتی کاملا متفاوت ظهور و بروز نماید؛ دیدگاه های مختلفی را نسبت به تربیت دینی ارائه می نمایند که دارای شباهت ها و تفاوت هایی خواهد بود. در این راستا طبیعی است که در دو ساختار فکری شکل گرفته در یک مذهب، شباهت های تربیتی بیشتر از تفاوت ها بوده و در دو ساختار فکری که در دو جریان دینی متفاوت به خصوص ادیانی که سرچشمه های متفاوتی غیر از وحی را برای خود ترسیم کرده اند شکل گرفته است، تفاوت های تربیتی غالب بر شباهت ها باشد.

Keywords:

تربیت دینی , کودکان و نوجوانان , مدرسه , فطرت انسانی , مذهب