پیش بینی رضایت زناشویی و توانایی حل تعارض بر اساس سبک های دلبستگی زوج ها

هدف اصلی از پژوهش حاضر پیش بینی رضایت زناشویی و توانایی حل تعارض بر اساس سبک های دلبستگی زوج ها می باشد. روش پژوهش حاضر نظر از نظر اهداف کاربردی، از نظر نوع داده ها کمی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه از نوع همبستگی است. جامعه در پژوهش حاضر عبارت از تمامی زنان متاهل خانه دار (که از زندگی مشترکشان حداقل 7 سال گذشته باشد) شهرستان قشم است. این تعداد مشتمل است بر 19734 نفر. نمونه نیز عبارت است از تعداد 382 نفر از جامعه مذکور که به روش نمونه گیری تصادفی ساده و با بهره گیری از فرمول کوکران محاسبه شد. ابزارهای گردآوری داده ها در پژوهش حاضر مقیاس رضایت زناشویی انریچ، مقیاس راهبردهای حل تعارض CTS اشتراوس و مقیاس دلبستگی بزرگسالان RAAS بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss و روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. بر اساس یافته ها سبک دلبستگی ایمن قادر به پیش بینی حل تعارض و رضایت زناشویی است. بر اساس یافته های به دست آمده از پژوهش حاضر متغیر سبک دلبستگی اجتنابی قادر به پیش بینی تحریف آرمانی، حل تعارض، ارتباطات و رضایت زناشویی است. سبک دلبستگی اضطرابی یا دوسوگرا قادر به پیش بینی تحریف آرمانی، حل تعارض، ارتباطات و رضایت زناشویی است. سبک دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا قادر به پیش بینی حل تعارض است.

Keywords:

رضایت زناشویی , توانایی حل تعارض , سبک های دلبستگی