مطالعه تاثیر توام اسموپرایم و هیدروپرایم در سطوح مختلف کود گوگرد گرانوله بر رشد علف های هرز و وزن صد دانه ذرت

به منظور بررسی اثرات هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ در سطوح مختلف کود گوگرد گرانوله بر رشد علف های هرز وعملکرد گیاه زراعی ذرت، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1391 درمزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهرود در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل سطوح مختلف کود گوگردگرانوله ( 0، 200، 400 کیلوگرم در هکتار)، هیدروپرایمینگ (پرایم و عدم پرایم) و اسموپرایمینگ (پرایم و عدم پرایم) بود. نتایج نشان داد بیشترین وزن صد دانه در شرایط وجین، تیمار هیدروپرایمینگ و عدم اسموپرایمینگ با کاربرد 200 کیلوگرم کودگوگرد در هکتار به میزان 34/15 مشاهده شد که نسبت به تیمار شاهد (عدم کاربرد کود) 31/54 درصد، وزن صد دانه افزایش یافت. همچنین بیشترین تیمار با تیمار عدم هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ در سطح کود گوگرد 400 کیلوگرم در هکتار،اختلاف معنی داری نداشت. بیشترین وزن خشک علف های هرز باریکبرگ در تیمار عدم هیدروپرایمینگ و عدم اسموپرایمینگ درسطح کود گوگرد 200 کیلوگرم در هکتار به میزان 262/2 گرم مشاهده شد که نسبت به تیمار شاهد 17/13 درصد ، وزن خشک علف های هرز باریک برگ افزایش یافت. مقایسه میانگین ها نشان داد بیشترین وزن خشک علف های هرز پهن برگ در ترکیبتیماری هیدروپرایمینگ در سطح کود گوگرد 400 کیلوگرم در هکتار به میزان 81/29 مشاهده شد که نسبت به تیمار شاهد 55/78 درصد افزایش یافت. در یک نتیجه گیری کلی می توان گفت اعمال تیمارهای مختلف پرایمینگ به همراه کود گوگرد در ا- فزایش صفاتی همچون وزن صد دانه (وجین) و (غیر وجین) و وزن خشک علف های هرز، تاثیر مثبت داشت.

Keywords:

پرایمینگ , علف هرز , ذرت , وزن صددانه