پرورش خلاقیت؛ با تاثیر پذیری عوامل محیطی در فضاهای آموزشی تعلیم و تربیت

محیط نقش مهمی در تکوین بعئد آموزشی و نگرش های خلاقانه افراد دارد.نقش توجه به الهامت محیطی در چند دهه گذشته در پژوشگاه های تعلیم و تربیت کاملا مشهود است. به عبارت دیگر فضای زندگی، پژوهشگاه یا صحنه فعالیت روان شناس است، باری رفتار تابعی است از فضای زندگی. منظور از این فضا تنها یک محدوده هندسی نیست، بلکه منظور فضایی فعال و تاثیرگزار است که در شکل گیری شخصیت افراد شرکت می کند و خلوت و امنیت و آزادی او را تضمین و محافظت می نماید. فرد باید در برخورد با احجام و بناها و همین طور در ارتباط و زندگی درون آن ها احساس راحتی، عدم ترس و آرامش کند. نتایج پژوهش، با توجه به عوامل موثر در رفتار محیطی نشان می دهد، محیط با ویژگی هایی نظیر پیچیدگی، تحریک کنندگی، انعطاف پذیری، بازی سازی و ایجادکننده تعامل در افزایش خلاقیت افراد موثر است. همچنین اگر محیط به گونه ای طراحی شود، که در آن اصول روانشناسی محیط در رابطه با خصوصیات جسمانی و روانی رعایت شود می تواند بستر مناسبی جهت شکوفایی خلاقیت افراد فراهم آورد. محیط در این پژوهش محیط کالبدی، به صورت ساخته شده است که فضاهای باز و محیط های طبیعی را نیز شامل می شود.هدف از این پژوهش بررسی جنبه های محیطی و معماری در کنار امکانات و خدمات مطلوب فضاهای تعلیم جهت بروز خلاقیت کاربران درون محیط می باشد.روش این مقاله از نوع کیفی و به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد.از این حیث، در حوزه طراحی، توجه به شاخصه های عملکردی، خلاقیت، برنامه دهی معماری، ویژگی های کیفی و کمی در فضا و تاثیر عمومی محیط بر فرد و فرد بر محیط از موضوعات اصلی به شمار می روند.

Keywords:

فضای تعلیم و تربیت , معماری , عوامل محیطی , پرورش خلاقیت