بررسی توسعه یافتگی فرهنگی اهالی شهر تهران و عوامل موثر بر آن

تحقق یافتن توسعه در تمامی ابعاد آن (اقتصادی، فرھنگی، اجتماعی و سیاسی) از اھداف مھم و غیر قابل تردید در ھر جامعه ای محسوب می شود. در ایران نیز، محقق شدن توسعه در وجوه گوناگونش، از دغدغه ھای ھمیشگی نخبگان علمی و کارگزاران سیاسی بوده است. در این میان، توسعه فرھنگی جامعه ایرانی، آرمانی است که ھمواره توسط پژوھشگران و اندیشمندان اجتماعی دنبال شده است. اما علی رغم تلاش ھای فراوان در این زمینه، ھنوز ھم مسائل بسیاری در این حوزه، گریبانگیر جامعه ایران است. در این راستا، در مقاله حاضر، تلاش شده است تا میزان توسعه یافتگی فرھنگی ساکنین شھر تھران و عوامل موثر بر آن، بررسی شود. جامعه آماری مورد بررسی اھالی شھر تھران می باشند. شیوه نمونه گیری در مطالعه کنونی، روش اتفاقی سیستماتیک در مناطق 22 گانه شھر تھران است. روش بررسی موضوع ذکر شده، شیوه پیمایش می باشد که از طریق مصاحبه کتبی (پرسشنامه) با 450 نفراز اھالی شھر تھران، اطلاعات و داده ھای مورد نیاز جمع آوری شده است. داده ھای جمع آوری شده نیز با استفاده از نرم افزار spss و در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفته است. بر اساس تحلیل ھای آماری انجام شده در این مطالعه، میزان توسعه یافتگی فرھنگی اھالی شھر تھران، بین حد کم و متوسط می باشد. بررسی فرضیات تبیین کننده توسعه یافتگی فرھنگی نشان می دھند که طبقه اجتماعی فرد، نحوه جامعه پذیری فرد در خانواده، نوسازی روانی افراد، شھرنشینی و مشارکت اجتماعی دارای رابطه معنادار با توسعه یافتگی فرھنگی می باشند.

Keywords:

توسعه یافتگی فرهنگی , طبقه , نحوه جامعه پذیری در خانواده , شهرنشینی , مشارکت , نوسازی روانی