هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی علت
اختلال یادگیری دانش آموزان در درس ریاضی در دانش آموزان می باشد. روش: روش پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسهای یا پس- رویدادی بود. نمونه پژوهش عبارت بود از 1 دانش آموز مقطع پنجم ابتدایی دارای
اختلال ریاضی از میان دانش آموزان مدارس ناحیه 1 شهرستان زاهدان به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند. گروه گواه از نظر سن، میزان تحصیلات پدر و مادر،سطح اقتصادی خانواده و نمره هوش بهر (با استفاده از آزمون ریون)با گروه مورد بررسی همتاسازی شد. ابزار پژوهش برای گردآوری نمره های حافظه کوتاه مدت، پرسشنامه مشکلات یادگیری کلورادو ویلکات و همکاران (CLDQ) و پرسشنامه
اختلال ریاضی بوده است. یافته ها: نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان می دهد که بین حافظه کوتاه مدت کودکان دارای
اختلال ریاضی رابطه معناداری وجود دارد. بین حافظه کوتاه مدت کودکان دارای اختلال درشناخت اجتماعی با
اختلال ریاضی کودکان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین حافظه کوتاه مدت کودکان دارای اختلال در اضطراب اجتماعی با
اختلال ریاضی کودکان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین حافظه کوتاه مدت کودکان دارای اختلال در مشکلات فضایی با
اختلال ریاضی کودکان رابطه معناداری وجود دارد. بین حافظه کوتاه مدت کودکان دارای مشکل در ریاضی با
اختلال ریاضی کودکان رابطه معناداری وجود دارد.