اثربخشی آموزش شایستگی هیجانی بر کاهش دشواری های تنظیم هیجانی در بیماران افسرده مراجعه کننده به کلینیک فراز

این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی آموزش شایستگی هیجانی بر کاهش دشواری های تنظیم هیجانی در بیماران افسرده مراجعه کننده به کلینیک فراز در بین کلیه بیماران افسرده مراجعه کننده به کلینیک فراز در شهر تهران در سال 1396 صورت گرفت. روش نمونه گیری تصادفی استعداد نمونه 42 نفر از افراد افسرده ای که نمرات پایین تر از میانگین در پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان را کسب نمودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شامل ابزار مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (DERS) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (درصد، محاسبه میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چند متغییری دو گروه آزمایش و گواه و از نرم افزار SPSS-19 استفاده شد. با توجه به نتایج به دست آمده می توان دریافت که میان میانگین عدم پذیرش بعد از مداخله در دو گروه کنترل و آزمایش (F=117/6 و sig<0/01)؛ میانگین دشواری رفتار بعد از مداخله در دو گروه کنترل و آزمایش (F=71/56 و sig<0/01) و میانگین دشواری در تکانه بعد از مداخله در دو گروه کنترل و آزمایش (F=108/51 و sig<0/01)؛ میانگین آگاهی هیجانی بعد از مداخله در دو گروه کنترل و آزمایش (F=78/67 و sig<0/01) میانگین دسترسی محدود بعد از مداخله در دو گروه کنترل و آزمایش (F=96/01 و sig<0/01) میانگین عدم وضوح بعد از مداخله در دو گروه کنترل و آزمایش (F=103/26 و sig<0/01) تفاوت معنی داری وجود دارد.

Keywords:

شایستگی هیجانی , دشواری های تنظیم هیجانی , افسرده , مداخله