اثر تغییر کاربری بر ترسیب کربن و برخی از خصوصیات کیفی خاک های منطقه چهارزبر استان کرمانشاه

افزایش غلظت دی اکسید کربن در جو زمین به عنوان اصلی ترین عامل تغییرات اقلیمی است که تغییر در اکوسیستم ها و در نتیجه کاهش تنوع زیستی از عواقب و خسارات ناشی از آن می باشد. یکی از گزینه های پیش روی بشر برای جلو گیری از روند افزایشی غلظت کربن در اتمسفر کاهش خروج این گاز از خاک می باشد. ارزان ترین روش برای کاهش خروج گاز دی اکسید کربن از خاک، تبدیل این گاز به ترکیبات آلی یا اصطلاحا ترسیب کربن می باشد که فرایندی طبیعی در خاک ها است. هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر نوع کاربری بر مقدار ترسیب کربن و برخی ویژگی های خاک در منطقه چهارزبر استان کرمانشاه می باشد. بدین منظور 3 کاربری شامل، جنگل، مرتع و زراعی انتخاب شد. نتایج نشان داد که کاربری جنگل دارا ماده آلی ، میانگین وزنی قطر خاکدانه (MWD) و ترسیب کربن بالاتری نسبت به کاربری مرتع و کشاورزی است و کاربری کشاورزی دارای بیشترین میانگین وزن مخصوص ظاهری (1/52 گرم بر سانتی متر مکعب) و کمترین میزان ترسیب کربن 47/296 تن در هکتار) نسبت به دو کاربری دیگر می باشد.

Keywords:

کاربری اراضی , ترسیب کربن , ویژگی های خاک