ارزیابی توزیع بافتی آنزیم رودناز در گونه های بومی ماهیان جنس باربوس

زمینه مطالعه: سیانید آزاد یک سم قوی در محیط هایی آبزیان می باشد. ماهیان آب شیرین حساس ترین گروه آبزیان به سیانید هستند که در غلظت های بالا تر از g/L 20 مرگ و میر بالایی ایجاد می شود. تماس ماهیان با یون سیانید سبب بروز استرس، افزایش مرگ و میر و بالا رفتن قابل توجه بار متابولیکی می شود. رودناز یک آنزیم میتوکندریایی عمومی در پروکاریوت ها و یوکاروت ها می باشد که یون سیانید را با تبدیل آن به تیوسیانات، سم زدایی می نماید. هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی و مقایسه توزیع بافتی آنزیم رودناز در بافت های مختلف 4 گونه از ماهیان بومی شامل برزم، بنی، شیربت و گطان می باشد. روش کار: در مطالعه حاضر 10 نمونه از هر گونه ماهی (در مجموع 40 نمونه) با میانگین طول 5/6± 5/32 و میانگین وزن110 ± 440 گرم از چهار منطقه ذخیره صید رودخانه کارون  شامل گتوند، شوشتر، دارخوین و اهواز  جداسازی شدند. فعالیت آنزیم رودناز در بافت های کبد، کلیه، آبشش و روده ها اندازه گیری شد. واحد فعالیت آنزیم بر اساس میکرومول تیوسیانات تولید شده در مدت یک دقیقه در دمای 37 درجه سانتی گراد و 2/9= pH محاسبه و بر اساس واحد U/mg پروتئین ارایه گردید. نتایج: فعالیت آنزیم رودناز در تمام بافت های مورد مطالعه و با مقادیر متفاوت تایید گردید. بیشترین میزان فعالیت آنزیم در کبد و کلیه و پس از آن در آبشش و روده ها بدست آمد. فعالیت ویژه آنزیم در محدوده 337/0-135/0 در کبد، 262/0-113/0 در کلیه، 157/0-121/0 در آبشش و162/0-094/0در روده ها بدست آمد. نتیجه گیری نهایی: نتایج این تحقیق نشان می دهد که آنزیم رودناز در بافت های مختلف گونه های مورد مطالعه بیان می شود و ممکن است در اعمال فیزیولوژیک مختلف نقش داشته باشد که تعیین دقیق این اعمال نیازمند تحقیقات بیشتر می باشد.

Keywords:

رودناز , آبشش , روده , کبد , توزیع بافتی