بررسی تاثیر پوشش بذر با محرک های رشدی آگروتین، بیوتراک و زاگرس بر رشد گیاهچه چغندرقند

به منظور بررسی تاثیر روشهای بهبود بذر روی رشد گیاهچه چغندرقند منوژرم پژوهش حاضر درسال 1394 در دانشکده کشاوزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی صورت پذیرفت. این تحقیق در سهتکرار به روش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل شتشوی بذرشستشو و عدم شستشو)، رقم (شکوفا و پارس) و مقادیر مختلف فرآورده های بیوتراک (3، 6 و 9 سی سی در کیلوگرم بذر)، آگروتین (12/5، 25 و 37/5 سی سی در کیلوگرم بذر) و زاگرس (2، 4 و 6 سی سی در کیلوگرم بذر) به همراه یک تیمار شاهد (بدون روکش) می باشند. شاخص های اندازه گیری شده شامل طول ریشه چی و ساقه چه، وزن خشک بوته، درصد جوانه های نرمال، غیر نرمال و کل جوانه های سبز شده ونسبت طول ریشه چه به ساقه چه می باشد. رقم فارس در تمام فاکتورها اختلاف معنی داری نسبت به رقمشکوفا دارد تیمار شستشو شده با میانگین 69 درصد گیاهچه نرمال عملکرد بهتری نسبت به تیمار عدمشستشو دارد. بررسی اثرات متقابل رقم و پوشش نشان داد، تیمار آگروتین 25 سیسی در کیلوگرم بامیانگین 6/5 سانتیمتر بیشترین طول ریشه چه را داشت. درصد جوانه های نرمال و غیر نرمال برای رقم منوژرم پارس به ترتیب 79 و 65 درصد بود که نسبت به رقم منوژرم شکوفا عملکرد بهتری نشان داد.

Keywords:

چغندرقند , گیاهچه , پوشش , یکنواختی