اثر پوترسین و ژل آلوئه ورا بر برخی شاخص های پس از برداشتی میوه هلو (.Prunus persica L) رقم ردتاپ

با توجه به محدودیت های موجود در استفاده از ترکیبات شیمیایی یکی از راهکارهای مهم و جایگزیناستفاده از ترکیبات طبیعی و سازگار با گیاه، طبیعت و انسان در تولید و نگهداری محصولات است. به همینمنظور این پژوهش، به صورت فاکتوریل بر پایه ی طرح کامل تصادفی با کاربرد تیمارهای پوششی پوترسین درچهار سطح (0، 2، 4 و 6 میلی مولار) و ژل آلوئه ورا در چهار سطح (0%، 15%، 3%، 45%) روی میوه های هلورقم ردتاپ در دانشگاه محقق اردبیلی صورت گرفت. میوه های تیمار شده در سردخانه به مدت 2 ماه نگهداریشدند. شاخص های میزان مواد جامد محلول کل، pH آب میوه و اسیدیته قابل تیتراسیون، 1 ماه پس از برداشتاندازه گیری شدند. بر اساس مقایسه میانگین ها کمترین میزان pH از ترکیب تیماری پوترسین 6 میلی مولار و آلوئه ورای 30 درصد که میزان آن 3/35 حاصل شد. در صفت اسیدیته قابل تیتراسیون بیش ترین مقدار از ترکیب تیماری پتروسین 6 میلی مولار و آلوئه ورای 15 درصد به دست آمد (0/86%). در صفت مواد جامد محلول کل بیشتترین مقدار از ترکیب تیماری پوترسین 2 میلی مولار و آئه ورای 45% به دست آمد (15/59%).

Keywords:

اسیدیته قابب تیتراسیون , پساز برداشت هلو , مواد جامد محلول کل , pH